De Veluwse Hoevengaerde

Voordat ik weer over ga tot de orde van de dag wil ik jullie eerst iets laten meebeleven wat betreft ons afgelopen midweekje. Geen Griekenland voor ons dit jaar …er wacht namelijk nog veel onderhoud aan tuin en boerderij. Niet erg!! Een ander soort vakantie maar niet minder gezellig. Met mijn ouders – fysiek nog kwieke tachtigers – bezochten wij de Noord-Veluwe, omgeving Putten en Ermelo. De oproep tot bomenplant voor het klimaat zal hier waarschijnlijk aan voorbij gaan. Wat een bossen! Weinig ruimte voor nieuwe aanplant zo op het eerste gezicht maar zelfs die jonge aanwas bleek zich op ons pad te bevinden. Ik ga even een paar bezienswaardigheden uitlichten. Om te beginnen verbleven we op vakantiepark De Veluwse Boerderijentuin oftewel De Veluwse Hoevengaerde. Een mooi karakteristiek park, kleinschalig maar toch ruim opgezet. Je kunt naar wens verblijven in deze leuke boerenhoeves. Het is er heerlijk rustig. Iets wat we met open armen ontvingen na de hectiek van het afgelopen jaar op ons eigen boerenerf en de drukte op langsgelegen provinciale weg.

Dinsdag belandden we per toeval op een rommelmarktje in Putten. Degenen die mij nog niet zo goed kennen moeten weten dat er een soort kleverige substantie op mijn vingers verschijnt zodra er een brocante – klinkt wat aardiger dan rommel – marktje in mijn gezichtsveld verschijnt. Een jaar of tien geleden begon ik en heb ik vijf jaar lang een brocante (web)winkeltje gehad. Heb heel wat straatverkopen bezocht in die tijd. Het kriebelt nog steeds…en zal ook niet over gaan, die liefde voor het ‘oude’. Of het nu gaat om gebouwen of om spullen, het zit op de een of andere manier in mijn bloed. Inmiddels is onze oudste dochter er mee besmet, tot ontsteltenis van onze schoonzoon 😮 By the way, dit keer bleven mijn handen gek genoeg helemaal schoon.

Landgoed de Schovenhorst werd door middelmatige weersomstandigheden iets later op de dag bezocht. Eerst nog even genietend met mijn boer en ouders van een warme chocomel togen we daarna richting landgoed. Een prachtig arboretum (bomentuin) is wat ons te wachten stond. Een keurig onderhouden bos met ellenlange bomen in allerlei variaties boog ons tegemoet, uitnodigend tot een heerlijke wandeling. Het landgoed bevat eveneens een brasserie, museum, kruidentuin en bostoren. Deze hebben we overigens niet beklommen vanwege de ruim 200 treden die deze toren telt. De oudjes zijn nog kras maar dat was net teveel van het goede. De brasserie verzorgde voor ons een smakelijke uitsmijter die net tijdens een malse regenbui verorberd werd.

Woensdag werd de beloofde fietsdag. Alhoewel de elektrische fiets gewoonte is voor paps en mams, huurden we ‘gewone’ unisex fietsen. Ik kocht voor 50 cent een route van 25 km. Chapeau voor de lieverds die door onverwachte heuvelachtige bos- en heidevelden evenals onlogische routebeschrijvingen maar liefst 35 kilometer hebben moeten trappen. Met af en toe een stukje klunen werd desondanks de tocht in prettig voldane vermoeidheid volbracht.