Boerenprotest 3.0 – gevecht om ons boerenland

Het volgende boerenprotest

Noodgedwongen werden op veel plekken in het land de trekkers weer gereed gemaakt om op woensdag 19 februari de boerenprotestactie kracht bij te zetten. Verschillende blogjes heb ik al gewijd aan de problemen in onze sector, van waaruit verschillende demonstraties zijn ontstaan. Nadat dierextremisten zich in Boxtel een stalbezetting dachten te veroorloven werd door Agractie en FDF een defensief ingezet. De emmer liep over door het grensoverschrijdende gedrag van deze zogenaamde dierenvrienden. Dat het onze vrienden niet bleken te zijn was al jaren bekend, maar de inval was ongehoord en onterecht.

Demonstreren staat vrij in onze rechtstaat. Vaak kun je de scherpe randjes van een debat afhalen en natuurlijk hoop je dat er dingen – die voor jou onaanvaardbaar zijn – gaan veranderen. De mediastilte de afgelopen maanden leek een stilte voor de storm. Het was nog steeds diezelfde spanning die voelbaar was in alle facetten van ons leven. Vooruit plannen is nog steeds een ongrijpbaar iets. Velen denken dat het alleen de stiksstofcrisis behelst – de wrede keuze tussen boer en natuur – maar onze protesten omvatten meerdere dilemma’s. Sommigen uiten zich negatief en prediken dat de boeren moeten stoppen om zichzelf in het verdomhoekje te plaatsen en zich maar moeten aanpassen. Het klinkt zo simpel en was het dat maar! Forse investeringen maakten onze boerderijen tot de meest duurzame en diervriendelijke ter wereld. Nu onze bedrijven zo ver gekomen zijn moet het ineens allemaal anders en bedrijven we ‘ouderwetse’ landbouw, dat is moeilijk te verkroppen. Velen kunnen die omslag niet meer maken. Boeren zijn doordouwers, protesten waren lang een ver-van-mijn-bedshow, maar zij laten zich godzijdank ook niet zomaar naar de slachtbank leiden…

Ik heb vijf punten die een rol spelen op een rijtje gezet (dit is slechts een greep):

1. Het LC (lanbouwcollectief) heeft verschillende gesprekken met het minister Schouten achter de rug. Er blijkt echter onvoldoende terecht te komen van de uitvoering van aangedragen plannen van dit collectief.
2. Beleid door het ministerie van LNV wordt bepaald door modeluitkomsten die niet voldoende matchen met de berekeningen. Het Mesdagfonds heeft door een onafhankelijk researchteam de datastroom laten volgen tot in de natuur vanaf het erf of terrein van stikstof uitstotende bedrijven. Het RIVM heeft hiervoor haar rekenmodel en bijbehorende emissiedata beschikbaar gesteld. Hiervan komen op 20 februari de resultaten naar buiten. Beleid moet gebaseerd worden op basis van juiste cijfers. Aan de hand daarvan en indien nodig zullen wij onze verantwoordelijkheid nemen, niet eerder.
3. Eerlijke prijzen voor onze producten. Vooralsnog gebeurt er te weinig op dit gebied zoals in onze sector – de melkveehouderij. We hebben te maken met een steeds verder stijgende kostprijs terwijl de opbrengst op het niveau van de jaren tachtig blijft. Supermarkten moeten maar eens kleur bekennen.
4. Wij willen geen inname van onze gronden die door uitkoping zal worden vrijgemaakt voor bebouwing en energie-giganten. Ons prachtige coulissen landschap zal gaan verdwijnen en plaatsmaken voor windmolenparken. Onze vruchtbare landbouwgronden zullen vol zonnepanelen worden gezet.
5. Wij weigeren het om ons te laten slachtofferen ten behoeve van nog meer verstedelijking en industrie. Onder het mom van een ‘stikstofprobleem’ wordt ons mooie beroep door het slijk gehaald en worden wij aangewezen als hoofdverdachte in deze nogal fictieve crisis.

Zelf vind ik het bijzonder onprettig dat de burgers er weer last van gaan hebben maar er is t.o.v 1 oktober nog té weinig veranderd om niets te doen.

Ons boerenland

Soms wordt naar een nostalgisch houvast gezocht zoals het luisteren van ‘Het dorp’ van Wim Sonneveld. Het lied dat je mee terug neemt naar vroegere tijden toen het leven nog zoveel simpeler leek te zijn. Het maakt je wat melancholiek zoals Wim zelf al zei. Ik weet het, die tijd is voorbij, we moeten vooruitkijken nu. Maar wat is het soms heerlijk om je even terugtrekken in de tijd. Het is afwachten hoe het ons boerenlandschap zal vergaan, pas over een aantal jaren zullen we waarschijnlijk weten wat er daadwerkelijk aan deze op handen zijnde boerenreductie ten grondslag lag…

Meer info over de stikstofreductie- plannen van het landbouwcollectief vind je hier.

Advertentie