Hallo daarboven, wat is het plan? De winter die we dachten dat zou komen heeft zich nooit laten zien. In plaats daarvan trakteert hij ons oneindig op zacht en regenachtig weer. De boeren morren en mopperen, het tranendal mag nu stoppen van de mannen hier, het grondwater is weer meer dan op peil! Maar ja, wanneer de boeren niet meer klagen, nadert het einde der dagen…
Zo ver is het dus nog niet. Terwijl koning Corona zijn uiterste best doet om zijn macht uit te breiden dient zich op de boerderij een heel ander euvel aan. Dat euvel mag zich scharen in de categorie ‘dat kan er ook nog wel bij.’ Afgelopen weken rukten de stormachtige winden van Ciara en Dennis en vele liters regenwater de winter compleet uit zijn verband. Ons tuinprieel moest met spanbanden worden vastgemaakt en in mijn potentiële moestuintje kunnen de denkbeeldige groenten alvast hun baantjes trekken. Voel je al nattigheid? Want inmiddels kan er geen zodenbemester meer aan te pas komen op ons boerenland. In het blogje Hij mag weer kon je al wat meer lezen over de noodzaak van bemesting op het land. Het gras heeft deze winter door de zachte temperaturen een behoorlijk graantje mee gepikt en groeit een flink eind weg. Daardoor wordt het straks sowieso te lang om te kunnen bemesten. De bodem is zompig en drassig. De drainage die we in het land hebben liggen kan bij zware regenval al dat water niet snel genoeg weg krijgen. Drainage of ontwatering is het afvoeren van water uit de bodem over en door de grond, met als gevolg het verlagen van het grondwaterpeil. Hierbij kan het water worden afgevoerd via drains, kleine sloten of greppels.
Boerlief zal dus nog wat geduld moeten hebben. Wel apart hoor, waar we afgelopen zomer nog op onze blote knietjes smeekten om een malse regenbui is het land nu weer geholpen met een stuk minder van het natte goedje. Nog erger dan een stuk droog steppegras is namelijk een weiland dat veel te nat is. Een collega boerin herkende het probleem en opperde een idee: misschien moeten we rijst gaan telen!! Natuurmonumenten kan jaloers worden op de talloze poeltjes die ondertussen op ons boerenerf ontstaan zijn. Rubberlaarzen zijn hier een must en ik probeer de plasjes angstvallig te vermijden, maar dan denk ik aan onze kids die er met hun boerderijlaarsjes het liefst middenin sprongen om dan onbekommerd door het water stampen. Wat hadden ze een lol! Soms moet ik me inhouden om zelf geen stampij te maken. Je af en toe weer kind voelen, dat is toch zalig!
Intussen worden de voorspellingen positiever, gaat het zoetjesaan de goede kant op. Vanaf zondag wordt voor de komende twee weken droog weer voorspeld. Heel mooi, dan zal de wereld nog wel even blijven bestaan want voor je het weet is het weer veel te droog …
Tot zover de winter voorbij! Fijne dag!
BOERENKEUKENRECEPTEN 